百度作文提供《夜泊黄山闻殷十四吴吟》李白的诗词,《夜泊黄山闻殷十四吴吟》李白的诗词范文,优秀《夜泊黄山闻殷十四吴吟》李白的诗词资源信息
我宿在明月照着碧溪的黄山下,听了也罢却原在松林间弹着的琴。早晨才知道您果然是位隐逸之士,便提盘沽酒并以霜栗当饭助兴。诗人选取万壑、空林、碧溪、松间、霜栗等意象, 贺诗选择意象多富丽华贵,更富宫廷与神话色彩。在深秋的夜晚,弹奏起吴丝蜀桐制成精美的箜篌。听到美妙的乐声,天空的白云凝聚起来不再飘游...
夜泊黄山闻殷十四吴吟 唐代李白写景音乐翻译注释昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。 昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。昨夜是谁唱出吴地的歌声,就像万壑之风振响空寂的树林...
夜泊黄山闻殷十四吴吟 李白〔唐代〕 昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。 完善 李白 李白(701年-762年) ,字太白,号青莲居士,又号“谪仙人”,唐代伟大的浪漫主义...
夜泊黄山闻殷十四吴吟 李白〔唐代〕 昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。 完善 李白 李白(701年-762年) ,字太白,号青莲居士,又号“谪仙人”,唐代伟大的浪漫主义...
《夜泊黄山闻殷十四吴吟》是唐代诗人李白的一首七言古诗,诗中描绘了诗人在黄山夜泊时,听到友人殷十四的吟诗声,联想到自己的遭遇和心境,最终通过饮酒解愁,表达出对人生无常和世事难料的感慨。阅读这首诗,我深受其情感真挚、意境深邃的感染。诗人在夜泊黄山之际,听到友人殷十四的吟诗声,触景生情,联想到自己的遭遇...
夜泊黄山闻殷十四吴吟朝代:唐代作者:李白原文:昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。 译文及注释 更多 作者:佚名译文昨夜是谁唱出吴地的歌声,就像万壑之风振响空寂的树林。
> 夜泊黄山闻殷十四吴吟 《夜泊黄山闻殷十四吴吟》年代:唐代 作者: 李白昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。我宿黄山碧溪月,听之却罢松间琴。朝来果是沧洲逸,酤酒醍盘饭霜栗。半酣更发江海声,客愁顿向杯中失。分类标签: 写景音乐 译文...
阅读下面这首唐代诗歌,完成8~9题。 夜泊黄山闻殷十四吴吟 李 白 昨夜谁为吴会吟,风生万壑振空林。 龙惊不敢水中卧,猿啸时闻岩下音。 我宿黄山碧溪月,听