稽首佛海,世间有道简禅师以其勤奋钻研,矢志修行,终赢得名望尊崇。年轻时曾剃度为僧,步入位于范阳延寿寺的道场,因钦佩道膺禅师的高尚追求及卓越道行,于唐中和三年,投身于道膺禅师座下,以追寻之道者的角色,不懈服务,全力奉献。自道膺禅师荣膺云居禅院主持职位以来,道简亦负责执掌寺内诸事务,主掌供餐及其...
其先范阳人。史失其氏。天姿粹美。闲静寡言。童子剃落。受满分戒。遍游丛席。造云居。谒膺禅师。膺与语连三日。大奇之。而诫令。刻苦事众。于是简躬探井臼。司樵爨。遍掌寺务。不妨商略古今。众莫有知者。以腊高为堂中第一座。先是高安洞山。有神灵甚。膺公住三峰时受服役。既来云居。神亦从至。
既来云居,神亦从至。舍于枯树之下,而树茂,号安乐树神。属膺将顺寂,主事僧白曰:和尚即不讳,谁可继者。曰堂中简。主事僧意不在简。谓令拣选,可当说法者。佥曰第二座可。然且摄礼,先请简。简岂敢当也。既申请,简无所辞让。即自持道具,入方丈,摄众演法自如。主事僧大沮。简知之,一夕遁去。安乐树神...
禅师名道简。其先范阳人。史失其氏。天姿粹美。闲静寡言。童子剃落。受满分戒。遍游丛席。造云居。谒膺禅师。膺与语连三日。大奇之。而诫令。刻苦事众。于是简躬探井臼。司樵爨。遍掌寺务。不妨商略古今。众莫有知者。以腊高为堂中第一座。先是高安洞山。有神灵甚。膺公住三峰时受服役。既来云居...
云居道简禅师 摘自:五灯会元 - 宋·普济 南康军云居道简禅师,范阳人也。久入先云居之室,密受真印,而分掌寺务,典司樵爨。以腊高,堂中为第一座。属先云居将顺寂,主事请问:「谁堪继嗣?」居曰:「堂中简。」主事虽承言而意不在师,谓:「令拣择可当说法者。」佥曰:「第二座可。然且备礼,先请第...
《后云居行寄和禅师》是宋代诗人郭祥正创作的作品。作品原文 我所思兮,欧山之巅。白石苍木蔽窥而隔世兮,路通乎兜率之天。层楼复阁,触峙绚烂。往即造兮,云渤兴而澶漫。徙倚恍惚,若夺吾魄兮,聊枚睫以盘桓。徐风生而雾散,卷绡縠于林端。洎天清而日上兮,瀑峻飞而潺湲。畜而为潭,泄而为涧。运之...
《云居祐禅师烧香颂》是宋代诗人黄庭坚创作的一首七言绝句。 作品原文 云居祐禅师烧香颂 一身入定千身出,云居不打这鼓笛。虎驮太华入高丽,波斯鼻孔撑白日。作者简介 黄庭坚(1045—1105),字鲁直,自号山谷道人,洪州分宁(今江西修水县)人。进士出身。曾任秘书省校书郎,并参加修撰《神宗实录》。晚年两次...
《前云居行寄元禅师》是宋代诗人郭祥正创作的作品。作品原文 忆云居,乃在汇泽西南修川之隅。山盘盘兮,石门屹立磴道绝,飞瀑万丈淙冰壶。云沈沈兮方昼而忽暝,古木交错兮藏鼪鼯。攀崖欲上复自止,投险却忆骑鲸鱼。崖向时复造平野,绝顶乃有百顷之膏腴。群山下瞰若聚米,殿阁枕藉非人区。露华洗出太古月,桂...
《去年行建昌作诗招云居元禅师近过南康不见用前韵驰寄》是宋代诗人彭汝砺创作的一首诗。作品原文 雕金閒璧云中居,卧龙更有文公庐。门前不设羊牛车,谁捋虎须跋狼胡。宝林环绕千珊瑚,中间一点摩尼珠。游戏乐说心如如,诸方传录为奇书。爱师谈实非空虚,生决定信无疑狐。表里洞彻如冰壶,轻重已自分锱...